De Provincie West-Vlaanderen organiseerde van 11 tot en met 13 maart een Europees (kust)poldercongres in Brugge. Dat gebeurt in samenwerking met de West-Vlaamse polderbesturen van de Westkustpolder, de Zuidijzerpolder, de Middenkustpolder, de Bethoostersche Broecken, de Nieuwe Polder van Blankenberge en de Oostkustpolder samen met het Intituut voor Landbouw-, Visserij- en Voedingsonderzoek (ILVO). Zeventig waterbeheerders en beleidsmakers uit Vlaanderen, Nederland, Frankrijk, Italië, Denemarken en Groot-Brittannië lieten zich 3 dagen onderdompelen in de wateruitdagingen, gingen met elkaar in gesprek en het terrein op over actuele thema’s waar elke kustregio mee te kampen heeft.

Gebiedsgerichte aanpak
Waterbeleid en waterbeheer is de laatste maanden niet meer weg te denken uit de media. Wateroverlast, water tekorten, waterkwaliteit, stijging van de zeespiegel, … Alles lijkt samen te hangen, zeker in het licht van de klimaatverandering die zich steeds duidelijker manifesteert. De druk op de waterbeheerders wordt groot: ze moeten grootschaliger en professioneler worden, maar toch nabijheid en paraatheid blijven garanderen. Dit zo efficiënt en geïntegreerd mogelijk, want water stopt niet aan grenzen.
Waterbeleid en -beheer vraagt een gebiedsgerichte aanpak. Je moet de fijnste en kleinste waterlopen binnen het volledige watersysteem kennen om adequaat te kunnen inspelen op veranderingen om te veel en te weinig water te voorkomen. Dit kan alleen maar door samen te werken, over grenzen heen. Dit poldercongres gaf ons de mogelijkheid om te leren van en met elkaar. Want de uitdagingen waar we in West-Vlaanderen en in Vlaanderen voor staan, zijn ook de andere regio’s niet onbekend. Wat hier deze 3 dagen besproken werd, zal een stevige basis leggen voor de toekomst.

Zoeken naar evenwicht
De klimaatverandering met de sterk wijzigende neerslagpatronen en de stijging van de zeespiegel komen aan bod, net als de uitdagingen rond waterkwaliteit. Maar ook uitwisselingen rond oplossingen zoals natuurgebaseerde oplossingen, een dynamisch peilbeheer, digitalisering, automatisering en het gebruik van AI voor een toekomstbestendig waterbeheer liggen op tafel. En vooral het zoeken naar een gebiedsgericht evenwicht, met de balans tussen decentraal en centraal waterbeleid en -beheer vanuit de belangen van alle betrokken partijen is een vraagstuk waar de discussies nog niet afgerond zijn.​